Unutulan Gündüzün Gecesi

Zırhı ipekten bir kuzgun

Avuçlarında safir

Gözlerinde kadın

Her savaştan yenik çıkan tebessüm

Sesinde yalnız kumsallar

Etinde doğurganlık

Oysa her anne bir katildir

Kefensiz ölümse bakışların susması

Kanı kaşığa koymak kadar dirençli

Elbet bu yıl da sararacak odalar

Toprağın avreti hep açıkta kalacak

Sana satırlarımı ve sözlerimi

Dudaklarımdan ve gözlerimden

Yapraklarla kusacağım

İyiler ölene dek bekle

Susuzluğa dudak payı ver

Sızan sabır birikir gurbette

Kalbim plansız şehirlerin kölesi

Her savaşta yenik düş sen

de sırıt Kararsız müptelalara

Bir son yazalım bu hikayeye

Küflü bir ekmeği sindirir gibi

İçindeki dumana hizmet etmek

Nefeslenmek eriyerek tozarak

Her anne katildir oysa

Ve her baba maktul

Dilsiz bir sağır kavuşması

Ve sır

Yıllarca günlerce “ susma” ağrısı

Dikenli yağmurlar etimde

Topuklarımda iğneler

Fesat kokular geliyor alt notalardan

Hangi güneş sıcağında saklıdır kader

Rüyalarım hissedar, ruhum palavra

Her savaşta ganimetim ben

Ve tebessüm

ve isyan

ve tarumar

Gözlerimde bir kadın hep yenik düşen

Unutkan güvercinler mutludur her zaman

Kadınlar katildir ve

ben kadınsam, Herkes kahraman.

 

Ağustos'14