M a k a M

dilinin ucunda ne varsa insanın işte ben ona inandım. yavru bir kuşun daha ilk denemesinde tutunmaya çalışması gibi göğe ne bulduysam abandım ve uça uça karasular indi kanatlarıma oysa bütün insanlar eşittir direksiyon başında ama biri var ki şimdi yok aramızda huzur yazıp da bulamayan tanpınar inleyip duruyor narmanlı handa dünya tuhaf değil mi kızarmış ekmeğe tereyağ sürer gibi çocuklar yetiştiriyoruz ölmesi için. bir istek ki dövüp duruyor bizi oynaşıp duruyor bizi oynaşıp duruyoruz kapkaranlık sularda kirletmek için o bembeyaz gömleği dizlerinden vurulmuş bir adam ki o benim ne kadar benziyorum emekleyen çocuğa bir anda yıkılıyor cana yakın ne varsa yemeğin etini seçmek gibi mesela. dünyanın soluğudur kar yağarken pencere silinen bir vazoya tozun konması gibi ey dokunma duygusu sensin bu bahçenin sahibi. kar tutmuyor artık şehirleri nedense sesini teybe çekip sonra da beğenmeyen her kimse; ona benzetiyorum ben, bu tuhaf ilişkiyi. ki insan mütercimdir, kalbi

uzanıp seslerini dinlediler kaldırımların tedavülden kaldırdılar,dinlerken içlerini acıtan sesleri içleri mi? içsiz ve dışsız bir paçarvarydı oysa bedenleri takım elbiseleriyle bize benzemey çalışıyorlardı sadece. maltepe sigara ne kadar zararlıysa biz o kadar zararlıydık oysa... bizi kanalizasyonlara mahkum ettiler sonra iki artı bir evlere. oya işlemeye adanmış ömürleri sokaklara savurdular istavroz çıkarmak günahtı ve ben gizlice istavrozun felsefesini çözmeye çalışırken babam ve oğlum vizyondaydı. kutsal ruh ben miydim? sustum ve tövbe ettim gizlice Halikarnas Balıkçısını düşündüm bizim mahallede bir meyhaneydi burası duydum ki bir şairmiş sahibi. şairlikten geçinemeyince balıkçı olmuş garibim. hamburger yiyerek işledim son günahımı ve bir dilenciye acıyarak baktım az önce kalbimize dağılan karamsarlığın gudubet bir yansımasıyla tükürdüm yere biz asrın gurme çocukları yediklerimle kurtarırım sandım dünyayı. kendimi yediğimi anladığımda yağmur yağıyor

Hangi hikaye masumdur sence? Hangisinden nedensiz bir terk ediş yok söyle bana. Uzak değil mi? Yoo uzak değil her an yanı başımda biri bir şeyleri terk ediyor. Sigarayı terk etmek en masumu sanırım. Ve ben sadece sigarayı bıraktım...

Ne diyeceğini bilmemektir Ölüm haberi almak. Ne bileyim işte. Dilsiz bir duvarın yasağı gibi Yaktım yalnızlığın ucunu Bir bardak su gibi dağıldın ağzıma. Kulak kirlerimden duyamadım seni Hayır o sen değildin inanma Yukarıda Allah var ,bak. Sana tapındığın bir şey söyleyeyim mi? Sattığın şey limon değil gururumdur. bil ve içeri gir kapat perdeyi. uzun zaman sevişmeden yaşamaktır nefes almak. ve sevmeden sevişmektir yaşamak. mart'12